atlas świata

już tu nie wracam... spakowane rzeczy, meble już przewiezione... spędziłam tu dzieciństwo... ściany, okna, drzwi... tupot bosych stóp po schodach... zostawiam tu tyle lat... zostawiam teraz, noc spędzę w drodze do nowego domu... "pachnącym szarością..."
chciałabym Cię przeprosić Kochany... nie sądziłam, że tak szybko będę musiała się przenieść... wróciłam od Ciebie już do pustego domu, zostały tylko moje rzeczy... pakowałam się myśląc o moim nowym adresie... nikomu go nie dałam, nikt nie wie, że już mnie nie zobaczy... przepraszam Kochany, Tobie też go nie dam... “