skok w chmury

"Gdy się miało szczęście, które się nie trafia. Czyjeś ciało i ziemię całą, a zostanie tylko fotografia..
           To - to jest bardzo mało.. "

fotografie mam.. jego tez. nadal. po posiedzeniach na lawce 'tak-nie'.i mam wrazenie jakbym po kazdym 'nie..tak' zakochiwala sie znowu. jeszcze raz, mocniej, bardziej, teskniej, nie mniej lecz wiecej.. w kaktusku wyczerpuje sie energia, ale nie moze jej braknac przez nastepny tydzien. w sumie to do lipca nie moze. jeszcze tylu rzeczy nie wiem... przeraza mnie ogrom jutrzejszego dnia. i wtorkowego i czwartkowego. zielony to podobno kolor nadziei. modlmy sie aby takiz kolor paznokci u stop cos pomogl.zebym o godzinie 11 drzala ze szczescia. potrzebuje tego kroku naprzod zeby uwierzyc ze potrafie. juz teraz brakuje mi motywacji zeby brnac do przodu, a co dopiero za miesiac... staram sie wylac teraz caly swoj strach zeby przespac cala noc spokojnie. jak nigdy dotad przez ostatnie dwa miesiace.

popijam szosta dzis herbate. mysle o sobie. rzeczywiscie martyniu - nie z takich opresji juz wychodzilam. jutro tez mi sie uda. kameame!