...

pragnienie podrozy i odmiennosci porankow jest tak mocne, ze az boli. to throw my lifelines away... pieknie by bylo daleko od ladu, gdzie nikt nie widzialby mojego celulitisu, gdzie bylabym kobieta tuz po przebudzeniu, ktora czuje ze dotyka wszechswiata... poczuc raz jeszcze jak to jest spedzic noc zastanawiajac sie kim bede nastepnego dnia... sama, czy z nim... rytm mojego serca wybijany opuszkami palcow na piasku... i zielony sweter...

szczescie mi sie marzy moi drodzy...